vísindi vs trú?

Athugasemdir

[Kristinn Theódórsson, 11.7.2008 kl. 12:30]

Dásamlegt alveg, prenta þetta út!

:)

mbk, 

[Mofi, 11.7.2008 kl. 14:54]

Þetta virðist lýsa vel darwiniski þróunartrú... alltaf þegar þeir rekast á eitthvað sem passar ekki við trúnna þá bara hunsa þeir það og oftar en ekki réttlæta það með hugmyndafræði.  Alvöru vísindi eru ekki svona og sköpunarmódelið passar best við alvöru vísindi.

[Nanna Katrín Kristjánsdóttir, 11.7.2008 kl. 15:51]

Má maður ekki bara blanda þessu báðu saman, vera svolítið skynsamur en gleyma sér í draumum annað slagið og trúa að það sé eitthvað gott þarna sem passar mann þegar maður er hræddur?

[Davíð S. Sigurðsson, 11.7.2008 kl. 15:53]

að sjálfsögðu er það allt í lagi, finnst það hinsvegar mikið hættumál þegar þetta er komið í stjórnmál og þessháttar þar sem þetta á alls ekki heima. Sérstaklega í ljósi þess hvað það er búið að misnota trúna óendanlega þá getum við einfaldlega ekki treyst heittrúuðum fyrir völdum... því miður

[Nanna Katrín Kristjánsdóttir, 11.7.2008 kl. 15:56]

Sammála.  Trúin er aðeins of öflug til að nota hana í stjórnmál.

[Mofi, 11.7.2008 kl. 15:58]

Þar sem vísindi hafa ekki einhvern endanlegan sannleika heldur aðeins hvað er líklegast miðað við gögnin; ég myndi segja trú á hvað er líklegast rétt.

[Nanna Katrín Kristjánsdóttir, 11.7.2008 kl. 16:04]

Mofi ég get nú ekki sagt að trú hafi endanlegan sannleika og færstir eru sammála um atriði hennar.  Ef hún væri sannleikur væri hún líklega kölluð vissa eða eitthvað álíka en ekki trú.

[Mofi, 11.7.2008 kl. 16:10]

Sammála að trú hefur ekki endanlegan sannleika enda sagði ég það ekki. Ég sé trú fyrir mér sem ákveðið stökk, þér finnst það líklegasta útskýringin en það er ekki eitthvað sem þú getur sannað fyrir víst. Þetta er svona svipað og þyngarlögmálið eins og Newton lýsti því. Í tvö hundruð ár þá var "trúðu" menn að þetta væri rétt en alvöru vísindamenn myndu alltaf taka svona með fyrirvara um að þótt þeir haldi að þetta sé rétt þá vita þeir það ekki fyrir víst; þeir aðeins trúa því á meðan gögnin eru eins og þau eru...

Kannski að flýta mér of mikið.... vonandi ekki of óljóst. 

[Nanna Katrín Kristjánsdóttir, 11.7.2008 kl. 16:21]

ef ég vel mér það besta úr trúnni og það besta úr vísindum og reyni eftir bestu getu að lifa á þann hátt sem gerir mig að góðri manneskju, brenn ég þá í helvíti Mofi?

[Gullvagninn (IP-tala skráð) 11.7.2008 kl. 16:27]

Góður

[Mofi, 11.7.2008 kl. 16:45]

Ég held að eina leiðin fyrir mig að svara svona er að herma eftir hvað Jesús sagði þegar maður kom til Hans og spurði hvað hann ætti að gera til að öðlast eilíft líf. Kristur svaraði með því að spyrja hann hvort hann hefði haldið boðorðin. Hefurðu logið, stolið, hatað, öfundað eða drýgt hór.  Ástæðan fyrir því að Kristur gerði þetta var til þess að sýna þessum manni að hann þurfti á fyrirgefningu að halda; hann þurfti að einhver myndi borga gjaldið fyrir það hið ranga sem hann hafði gert.  Um leið og einhver skilur það þá verður fórn Krists á krossinum skiljanleg og viðkomandi upplifir þakklæti þegar hann les söguna af þeim atburði.

Ef það gerist þá kemur að næsta hluta sem Jesús kallar endurfæðingu. Nýjar langanir og nýtt viðhorf sem er í samræmi við vilja Guðs.

Varðandi helvíti þá trúi ég að Biblían kenni að helvíti er í rauninni að öðlast ekki eilíft líf, þ.e.a.s. dauði. Guð er uppspretta lífs og sá sem er aðskildur Guði hefur þá ekki lengur aðgang að lífinu og deyr eða hættir að vera til.

Ég skrifaði einhvern tímann miklu meira um það ef þú hefur áhuga: Hver er refsing Guðs, eilífar þjáningar í eldi eða eilífur dauði?

[Nanna Katrín Kristjánsdóttir, 11.7.2008 kl. 16:48]

Er enn alveg jafn lost?  Myndi ég sem sagt ekki fá eilíft líf?

[Mofi, 11.7.2008 kl. 16:56]

Aðgangur að eilífu lífi snýst ekki um vísindi heldur um að iðrast og setja traust sitt á Krist. Ef einhver endurfæðist þá mun Guð láta hann vaxa í sannleika en ég efast um að einhver nái fullum þroska þar í þessu lífi.

[Nanna Katrín Kristjánsdóttir, 11.7.2008 kl. 17:03]

En ég valdi það besta úr trúnni líka, er það ekki nóg? Þarf ég að vera að iðrast allt mitt líf?

[DoctorE (IP-tala skráð) 11.7.2008 kl. 17:16]

Mofi þú verður að face að þetta er þitt eina líf, það er of seint fyrir þig að iðrast þegar þú ert dauður: It's game over.... því miður get ég ekki hitt þig á því augnabliki og sagt: I told you so :)

[Mofi, 11.7.2008 kl. 17:25]

Nanna
En ég valdi það besta úr trúnni líka, er það ekki nóg? Þarf ég að vera að iðrast allt mitt líf?

Að iðrast er að sjá eftir því sem maður gerði og snúa við blaðinu. Sá sem er alltaf að iðrast greinilega snéri ekki við blaðinu.

Því miður DoctorE þá gæti ég þurft að horfa á þig á þeim tímapunkti... ég myndi ekki segja "I told you so" af því að glötun einhvers er eitthvað sem er hræðilegt. 

[Nanna Katrín Kristjánsdóttir, 11.7.2008 kl. 18:12]

En mofi ef glötun er hræðileg afhverju er hún þá í boði.  Hélt að Guð væri algóður.

[Mofi, 11.7.2008 kl. 19:05]

Það er hræðilegt að einhver glatist en ef hans frjálsi vilji valdi þetta þá verður að virða það þó það sé sorglegt.

[Mofi, 11.7.2008 kl. 19:06]

Hippókrates, áttu við galdrakenningum eins og að lífið varð til fyrir tilviljun?

[Brjánn Guðjónsson, 11.7.2008 kl. 19:40]

góð flæðirit.

vísindi byggja á einhverju sannanlegu, meðan trú byggir á sjálfri sér.